“De Raad van Bestuur van de Pacificatielezingen vzw stelt u met grote droefheid in kennis van het overlijden van zijn vicevoorzitter Igno Sutorius op 6 januari 2016”

Mijmeringen van leden

Hij heeft ons zeer grote vriendschap gegeven.
Hij blijft een heer om van te houden.
Grote dankbaarheid mengt zich nu met grote droefenis.
We houden contact met Igno in onze gedachten.

Mooier kan niemand het verwoorden, het voelt als een groot gemis….

Lieven verwoordt het mooi.
In gedachten bij Igno.
Mijn dank tevens om zo’n “heer” te hebben ontmoet.

We verliezen een bijzonder mens. In gedachten zijn we bij Annelies en Noortje.

In het Design Museum (Orangement) heb ik nog een heel fijn en hartelijk gesprek met hem gehad en bij het afscheid zei hij nog dat we mekaar gingen terugzien op de AV in maart; het heeft niet zo mogen zijn, we zullen hem heel erg missen!

Dat het dan toch nog zo rap kon gaan… Vechten en blijven vechten en nooit opgeven, er altijd weer bovenop geraken en steeds innemend zacht en vriendelijk blijven…. In tijden van nood hoop ik de kracht te hebben om aan Igno een voorbeeld te kunnen nemen.

Woorden schieten tekort en gedachten tollen rond. Ik heb heel veel goede herinneringen aan Igno. Denk nu vooral aan Noortje en Annelies.

Zelf heb ik Igno maar een paar keren ontmoet, maar ik herinner me hem als een minzame en aangename man. Sterkte voor allen die hem zullen missen maar vooral voor zijn nabestaanden.

Ondertussen koester ik de mooie herinnering van de laatste namiddag en avond van de lezing.

Met respect en ingetogen herinnering aan wie hij is geweest.

Speciaal bewondering heb ik voor de jaren van intensieve activiteit voor onze Pacificatielezingen.

Het heengaan van Igno is zeker een zwaar verlies voor onze vereniging maar uiteraard nog meer voor zijn familie.

Uit al deze gedachten blijkt hoe sterk Igno aanwezig was in de Pacificatielezingen. Hij heeft veel meer gedaan dan gezorgd voor de vaste stek die de lezingen in Breda hebben gekregen. Hij was niet alleen de ideale gastheer in Breda maar ook de perfecte verbindende figuur tussen Gent en Breda. Hij kwam graag over de grens en was de meest genode en aanwezige gast op de vele bijeenkomsten van de balies in Vlaanderen. Overal had hij er bekenden en vrienden door zijn gave om te luisteren en zijn interessante conversaties. Zijn intense belangstelling voor de verhouding tussen mensen uit Noord en Zuid bracht hem bij de lezingen. De verschillen in geschiedenis en taal fascineerden hem, zonder heil te zoeken in romantiek wist hij met grote kennis en relativerende wijsheid alles te verenigen.

Igno blijft een richtingwijzer voor de koers van de Pacificatielezingen.
Onze diepste blijken van medeleven gaan naar Annelies en Noortje van wie hij zielsveel houdt.

O aarde, spreid hem diep en zacht en teder
Een bed waar ’t groen van vochte zoden is,
En bloesemschaduw wiegelt heen en weder
In stilte, die gewijd door doden is.
(J.C. Bloem, De Jonggestorven dichter)

Namens het bestuur en de leden van de vzw De Pacificatielezingen,
Lieven Decaluwe